E Premtja e Zezë dhe Pashkët – Mesazhi i shpresës në zemër të Krishtërimit

E Premtja e Zezë dhe Pashkët përbëjnë dy nga ngjarjet më të rëndësishme në kalendarin e krishterë, duke sjellë jo vetëm reflektim mbi vuajtjen dhe vdekjen e Jezu Krishtit, por edhe një mesazh universale shprese për të gjithë njerëzimin. Të dyja këto festa janë të pandashme nga njëra-tjetra dhe përfaqësojnë thelbin e besimit të krishterë: sakrificën dhe ringjalljen.
Në qendër të këtyre ngjarjeve qëndron jeta e Jezu Krishtit. Ndërsa Krishtlindjet festojnë lindjen e tij dhe janë ndër festat më të dashura në Gjermani dhe më gjerë, është Pashka që mbart peshën më të madhe shpirtërore. E Premtja e Zezë, dita kur kujtohet kryqëzimi dhe vdekja e Jezusit, dhe e diela e Pashkëve, dita e Ringjalljes, përbëjnë së bashku kulmin e kalendarit kishtar.
Përgatitja për këto ngjarje nis me të ashtuquajturën “Java e Zisë”, që kulmon në të Premten e Zezë – një ditë zie, pendimi dhe përqendrimi shpirtëror. Në këtë ditë, besimtarët kujtojnë jo vetëm dhimbjen dhe padrejtësinë ndaj Krishtit, por edhe premtimin e shpëtimit që vjen me ringjalljen e tij.
Historikisht, e Premtja e Zezë ishte festa kryesore për të krishterët evangjelistë, por sot, në të gjitha degët e krishterimit, ajo shihet si pjesë e pandashme e Pashkëve. Ajo përfaqëson fundin tragjik të Krishtit si njeri, ndërsa Pashkët shënojnë triumfin mbi vdekjen dhe hapjen e një dimensioni të ri shpirtëror.
Ngjarjet që ndodhën të Premten e parë të Zezë – darka e fundit, tradhtia, arrestimi dhe proceset gjyqësore – janë rrëfyer me detaje në Testamentin e Ri. Vdekja e Jezusit u shoqërua nga fenomene të jashtëzakonshme: errësim i diellit, tërmete dhe një ndjenjë e thellë tronditjeje në tokë.
Por ajo që dukej si fund, për ithtarët e tij u kthye në fillim. Mëngjesin e ditës së tretë, varri ishte bosh, dhe besimtarët u përballën me Jezusin e ringjallur. Kjo përballje solli besimin e palëkundur se jeta nuk përfundon me vdekjen.
Për të krishterët sot, këto festa nuk janë vetëm kujtime historike, por momente të thella reflektimi dhe rilindjeje shpirtërore. Ato përçojnë një mesazh që tejkalon kohën dhe hapësirën: se shpresa është gjithmonë e mundur, edhe në errësirën më të thellë.
Në një botë që përballet shpesh me pasiguri dhe dhimbje, e Premtja e Zezë dhe Pashkët mbeten burim i pashtershëm i besimit dhe shpresës për miliona besimtarë anembanë botës.